Wisiorek Sowa w księżycu z pentagramem

Opis

W polskich wierzeniach sowy okryte są generalnie złą sławą – zwiastują śmierć, smutek i nieszczęście. Traktowane jako zły omen zwiastujący przykre wydarzenia lub pecha. Ich demoniczny śmiech oznaczał przywoływanie diabła. Najgorszą sławę przypisywano puchaczowi – był średniowiecznym symbolem błędnej nauki i znakiem piekielnym.

W mitologii słowiańskiej sowy traktowane były dwojako. Z jednej strony jawiły się jako istoty przyjazne człowiekowi, ale też jako istoty złośliwe. Powieszone na bramach stodół, domach i płotach z rozpostartymi skrzydłami, miały chronić gospodarstwo przed gryzoniami. Z ich narządów przyrządzano rozmaite mikstury lecznicze.

Złowrogie postrzeganie sów, przejawiało się z wierzeń, iż kobiece demony zwane strzygami zmieniały się pod osłoną nocy w sowy i chwytając się swoimi ptasimi szponami kołysek, wysysały krew z niemowląt. W zależności od regionu, inną nazwą jaką mianowane były sowy jest Bobo, Bokok lub Bebok. Bobo zwykł chować się w ciemności i straszyć dzieci, co często wykorzystywali rodzice w swoich metodach wychowawczych.